تنها فهم حقیقت زندگی است که انسان به آزادی میرسد(حسن سروش)
چه بی عقل است و این مردم که عقلش را به باد داده
به شیرخواران ردای عشق سد نا منتها داده
هزاران بارکش در زیر پایش خوان رستم اند
وزین بدتر فروش مرگ بر نامحرمان داده
هرآنکه نای عشق و محبت سر ز ساز آورد
کمالش کنج زندان و خفایش درد ها داده
ز زن و مرد نمیشن سیر لباس مردمان خورند
که این باب جنت را برایش تا سبا داده
هر آنکه نغز گوید زنده در آتش شود سوزان
که این دستور را هم مدعای هر کجا داده
رویم آنجا که گیسوان معشوق را باد زند شانه
رهائیم زین همه دخمه که نار در شب سرما داده
