سهل است که شهر فقط خون گیریه کند
بهر خدا و دین شان ملت همه گیریه کند
روز ها در جستجوی پروانه های گرد شمع
ناخود آگاه موج ها خشم را گیریه کند
هر که دارد خدایی با وصال نیک بین
درد های ملت محروم را گیر یه کند
قایق خشم و غضب در شط های خون شناور
بهر راه کودکان چشمان شبا گیریه کند
هر که فتوای جهالت بهر خون جاری کند
هشت پشت، هشت خار تا آسمان گیریه کند
من که حیرانم بدین شور و شرار های خداوند
این خدا باید بحال مردمان گیریه کند
