تنها فهم حقیقت زندگی است که انسان به آزادی میرسد(حسن سروش)
عشق است و سپیدیی لبخند دل آرام
برجاست سخن های تو در قلب دل آرام
روزن ز لبان گهر بار به تو تابید
دلداده تو نیم رخ نگاه دل آرام
شب ها همه در بستر ایام روانه
گرمایش شعله برافروزِ گیسوان دا آرام
نقش و نگار عشق در مهر زمانه
هشدار دهد گر نشود راز دل آرام
سجاده عاشق بسویش پهن بگردد
تا ره شود چشم و نگاه دل آرام
این عشق به هر در نکند پهن بساطی
گمنام بیابد تمنایی دل آرام
