مترجم : ابوذر کردی
خوزه ایمیلیو پاچکو برنی (José Emilio Pacheco Berny )شاعر ، منتقد ، روزنامه نگار ، داستان نویس و نویسنده ی معاصر مکزیک است که در تاریخ ۳۰ ژوئن ۱۹۳۹ به دنیا آمد و متاسفانه در تاریخ ۲۶ ژانویه ی ۲۰۱۴ برابر با ۷ بهمن ۱۳۹۲ از دنیا چشم فرو بست .
پاچکو را به عنوان یکی از بزرگ ترین شاعران معاصر مکزیک قلمداد می کنند . برنده ی جایزه ی فستیوال ادبی برلین برای این شاعر حوزه ی آمریکای لاتین اسپانیایی زبان (hispanoamericana) و همچنین برنده ی جایزه ی ادبی سروانتس به سال ۲۰۰۹ پرده از اهمیت این شاعر در حوزه ی ۲۰ کشور اسپانیایی زبان در دنیا از جمله کشور مکزیک برمی دارد .
یکی از جایزه ی های مهم ادبی دیگر که وی برده است جایزه ی تاج گل طلایی در استروگای مقدونیه به سال ۲۰۱۳ است ، جایزه ای که شاعرانی چون محمود درویش ، ادونیس ، اوجنو مونتاله ، توماس ترانسترومر، تد هیوز ، آلن گینزبرگ و … برده اند .
عناصر شب
حکمران مطلقی است تابستان
که روز ها را به تاراج خود برده است .
درون دره ی واپسین
ویرانی سرازیر گشته .
میان شهرهای برباد رفته ، خاکسترها زبانه می کشند .
باران بند آمده
جنگل می درخشد .
شب به سوی تابستان رها شده است .
واژگان در راستای نسیم شکست خورده اند .
نه جنبشی دارند نه خروشی .
سبزینه های خاک ، آهکین گشته اند .
هیچ آبی در راسته ی غمگین خویش به چشمه ای نمی پیوندد .
هیچ استخوان عقابی به یاری بال هایش نمی شتابد .
*******
زندگی بیهوده
عده ای تو را بارها در سکوت دنبال کرده اند .
وقتی اشیا به خاموشی گراییده اند
مستحیل میان کنش های خویش .
شب میان خواب دست به دست می شود .
اما همه چیز از مروت افتاده است
و معرکه ای نیست که دست از سر تو بردارد
چه زندگی بیهوده ای وقتی واقعیتی در بطن خویش نگه نمی دارد
وقتی همه چیز تصادفی است .
چه مدعی شکننده ای هستی تو
که مجبور هستی باشی
در نگاهبانی همیشگی خویش
چون آینه ی باریک بینی که فراموش نمی شود .
پمپئی[۱]
طوفانی از آتش
مبهوت مان می کند
همچون زنای با محارم .
و ما مردگانی خواهیم بود
که میان رودی از گدازه ها خواهیم ماند .
گاز های مختنق ما را خواهند کشت .
خاکستر ها ، کفن هایمان را خواهند پوشاند.
و میان گورهای دسته جمعی ، متحدالشکل خواهیم بود :با تشنجی نامتناهی که قوام گرفته است .
