تنها فهم حقیقت زندگی است که انسان به آزادی میرسد(حسن سروش)
تن پوسیده ای
پر از لجن گداخته با گناه خود فریبی
ببرید آنجا
که سگان گرسنه
پشت تکه استخوانی است
دیریست که ندیده اند
تن لجن زار
در آرزوی دیدن دندان های تیز
سگان گرسنه اند
سگان گرسنه ی که از تبار حیوانات زخم زن
زنجیر بسته
به بیابان پناه برده اند
آنها گرسنه اند
شاید
جسدی
کفایت دندان های به استخوان نخورده سگان پناهنده
نباشد
ولی ببرید
معصیت آنها
کمتر از معصیت جسدی است
مرده
و آرزومند دیدار عاشقانه معده های خالی......
