زندگی زیباست،
همه وهمه زیباست
مرگ دریچه مرگ همه زیبایی هاست
انسانی نه، هر انسانی
خاتمه عشق، محبت را
در کنج خلوتش
با مرگ
تجربه کرده است
گاهی عشق
اشک های غروب آفتاب
لبخند های نیمه شب
مرده است
جسد عشق
با طنابی به پابسته
لباس خشین و وحشتناک
در گودال چند متر
دفن می گردد
ما تنهائیم و تنها
با تنهایی عادت مرگ زیستن را
بیاموزید
و سرنوشت
بزرگترین
آتش خشم اش را
فرود خواهد آورد
دلقک های هر انسانی
با ریختن قطرات باران ازگونه هایش
خاتمه می یابد
و در اندوه با دیباچه از خاطرات
به نفس کشیدن هایش خاتمه میدهد
همه عاشق اند
عاشق
و عشق
آخرین نفس هایش را
با در درون عاشقان می کشد
و صدای نجات را بلند می کند
امام
مرده است
نفس نمی کشد
نفس نمی کشد.....
