تنها فهم حقیقت زندگی است که انسان به آزادی میرسد(حسن سروش)
در تاریکی
صدای باد
وحشتی
غّریدن موج های خود سر
بر وجدان چکامه سرایان خوش ذوق کاخ های فروکشیده اند
مبادا
گل های شگفته در تاریکی
موج دیگری
بروحشت بیفزاید
نغمه های شب
دل انگیز تر از موسیقی زنده
در حضور مستمعین دوست دار
بر قلب های مظلومین به اسارت کشبده
می نشیند
خوش وقت اند
نغمه ها
در تاریکی
ابهت ستگین شده ی شهر ها
دیار ها
سرزمین ها را
به سیاره سر به نیست
مواجه ساخته اند
این بار گران
از دوش اسارت شدگان
برداشته میشود
خوشی ها
نغمه سرایی ها
نصیب هر انسانی میشود
و با تکه نرم و اطلسین
آرامش یک عمر از دست رفته را
بدست می آورند
این خوشبختی انسانهایند ......
