جنگ، وحشت، کشتار، اسارت، زندان، مسله، تجاوز، ظلم بر بیگناهان، خودخواهی، رشد ثروت، آشنایی با سیبرپلتیک و....
تحولات عظیم زندگی بشری در تاریخ بشر است، بشر که از ابتدا تا انتها رشد نموده است و قربانی داده و قربانی گرفته است، هدف بزرگی برای نسل زیردستشان دارند، نه هدفی برای مجموعه از انسانها
عصر معاصر فکر میکنند زندگی زیبایی را دارند و با محبت و عشق زندگی می کنند و نقش خوبی برای سرنوشت شان دارند و آنچه را ارزش ها و هنجارهای اجتماعی می دانند، توازن را حس میکنند و آنچه را برخورد دولت ها می دانند عدالت را حس میکنند و آنچه را در عملکرد سیاست دولت می بینند رفاه می دانند و آنچه را در تجمعات درون مردمی می بینند وحدت حس میکنند
پاره زیادی وجود دارد که زبان هم فهمی را از میان بشر برداشته اند و بشر که از آرمانگرایی و اخلاق به واقعیت گرایی که در صحنه عقب، خیانت و دروغ را دارد عادت کردهاند و یا هم هراسیده اند که مبادا ذهنیتی را خلق کند که زندگی در دام خیانت عجین ومرگ و زندان را نصیب نماید
عصر معاصر که به عصر لیبرال دموکراسی مشهور است و ارزش های انسان محور را پیشکش نموده است و سایر خط های سیاسی را عقب رانده است و یا در تصادف منافع لیبرالیست ها و نیو کمونیست ها قرار گرفته است اینجاست که بسته بزرگی در دام اسارت قرار گرفته است و بشر اختیار اصلی را از دست داده و برده های مدرن سیاست بازاری ها را القاب نموده است که در اکثر موارد به روشنایی رسیده است
بشر که صاحب اراده و امتیاز انتخاب اختیارش را دارد باید مثل الاغی برای صاحبش کار کند و راه برود و عرق بریزد و بار ببرد ورنه صاحبش ذره کاهی نخواهد داد و یا مهمتر از آن نقش خشونت و قدرت و اعمال قدرت را بازی خواهد کرد و شلاقی را خواهد برداشت و شروع به مصرف انرژی خود و ایجاد وحشت از گرسنگی را به وجود خواهد آورد که آورده است و اختیار از کارگر گرفته شده است با کارفرما است که برای کارگر زندگی بخشیده است ورزق و روزی را فراهم نموده است
نقطه عطف زندگی بشر معاصر، منقرض شدن روابط اجتماعی پیچیده ایست که سیاست مداران اختیار نموده است و نسل منقرض و بیمار تنهایی و فقر را در تاریخ بشر درج نموده و می نماید این نکته بدان معناست که پایه خوبی از زندگی، لرزیده وخشکیده است زیرا سایبان های سیاسی، نگذاشته اند که راحت و آسوده زندگی کنند، بشر مسلخ شده ی خودش ، بخواب برود بل باد لرزان از ریاست و طبقات را بوجود آورده است که نسل نسل بشر انقراضش را جشن بگیرند ولی خود هرگز واقف نشوند
این حمایت سیاست از بشر و نسل بشر است
۱۰-۱۲-۱۳۹۸
کویته پاکستان